Cleydael

In Cleydael wisselen rietmoeras, zeggenvegetatie, hooiland, ruigtes, hakhout en bos elkaar af. Verspreid in het bos groeien een aantal typische bosplanten, zoals dalkruid, bosanemoon, speenkruid, muskuskruid en boshyacint. Oude dode bomen zijn een ideale schuilplaats voor vele vogels.

In Cleydael houden we oude beheervormen in stand. Je vindt er afwisselend hakhout en grotere bomen. Zo blijven het historische én het landschappelijke karakter bewaard en versterken we de natuurwaarden.

Kasteel Cleydael is van oorsprong een middeleeuwse waterburcht. Het ligt op een eiland dat gevormd is door twee takken van de rivier Struisbeek. In Cleydael, afkomstig van de woorden 'klei' en 'dal', is de verwijzing naar de steenbakkerijen nooit ver weg. Tot de 16de eeuw kon je vanaf de Schelde de Struisbeek opvaren, wat zeer belangrijk was voor het vervoer van stenen uit de plaatselijke steenbakkerijen.

Het kasteel van Cleydael kende verschillende eigenaren en een woelige geschiedenis. De familie Sanders van Hemessen die het kasteel sinds 1259 bewoonden, kwam regelmatig in conflict met haar heer. De hertog van Brabant onterfde de familie zelfs om onbekende redenen. Rond 1372 schonk de hertog het kasteel aan Geeraert van der Els.

Later kwam het kasteel van Cleydael opnieuw in het bezit van de familie Sanders. In 1459 werd Corneel Sanders van Hemessen echter onthoofd door Filips de Goede omdat hij bemiddelde bij het vierde geheime huwelijk van Jacoba van Beieren.

In 1537 kwam het kasteel van Cleydael in bezit van Antonio del Rio die na de komst van Alva tot penningmeester benoemd werd. De manier waarop hij zijn ambt uitoefende, stelde het volk echter niet tevreden. Het kasteel werd geplunderd en leeggeroofd. Antonio del Rio keerde terug naar Spanje.

Sinds 1977 zijn het kasteel van Cleydael en zijn omgeving beschermd.