Bellevuebos

Bellevuebos is een domein van om en bij de 90 hectaren groot. Binnen enkele jaren komt nog wat extra ruimte vrij voor bebossing. Met zijn 105 hectare wordt het domein dan het grootste aaneengesloten bos uit de ruime regio. Ooit was dit anders. In het begin van de 20ste eeuw was slechts 17 hectaren van het gebied bebost, de rest was akker, grasland of populierenbos. Verhoogde bermen, begroeid met haagbeuk, geven hier en daar nog de oude eigendomsgrenzen aan.

Beetje bij beetje kocht de Vlaamse overheid tussen 1980 en 1990 het gebied aan.. Populieren werden gekapt, zomereik en es kwamen in de plaats, hier en daar aangevuld met esdoorn, boskers, linde en tamme kastanje. Het zuidelijke deel van het domein ligt op een mooie heuvel. Daar staan de oudste zomereiken en essen.

In het oude bos groeien enkele typische 'oude bos'-planten. De salomonszegel is er eentje van. De wortel van de plant is eetbaar en net als veel planten, geneeskrachtig. De naam van de plant verwijst naar koning Salomon (972-933 voor Christus) die verdacht werd van tovenarij. Zijn geheime wapen was deze mooie plant. Als 'dank' verwerkte hij de vorm van de plant in zijn zegel. In mei en juni bloeit de salomonszegel met hangende, witte kelkjes. Maar dat is natuurlijk niet alles: hier groeien meer dan 220 verschillende planten! Wie ze allemaal wil ontdekken, heeft heel wat tijd nodig.

In het domein welt op sommige plaatsen kalkrijk grondwater aan de oppervlakte op. Deze natte plekken - ook wel kwelzones genoemd - zorgen opnieuw voor een bijzondere flora. De reuzenpaardestaart, een werkelijk oeroude plant, is maar een voorbeeld. Dit 'levende' fossiel is al tientallen miljoenen jaren oud. Voorouders ervan groeiden zelfs al welig toen dino's de aarde bevolkten.

De buurtbewoners kunnen het getuigen, hier loopt wild rond! Automobilisten schrikken soms wel eens als reeën de straten oversteken. Vooral bij valavond is deze sierlijke knabbelaar actief. Bessen, bramen, twijgen en scheuten staan op zijn voorkeursmenu. Een andere bewoner is de havik. Deze majestueuze roofvogel wordt 50 tot 65 centimeter groot en herken je het best aan zijn bleke buik met donkere dwarsstrepen. In de vlucht springen de korte, brede vleugels en lange staart in het oog. Zijn prooi houdt hij vanaf een tak onbeweeglijk in het vizier. Als de havik zijn hapje heeft gekozen, zoekt hij wat extra hoogte op. Na een korte tijd rondfladderen schiet hij pijlsnel, met de vleugels tegen het lijf geplakt, naar zijn prooi.

Kasteel Belle-Vue? Daar moet je niet zo lang naar zoeken. Maar dat er hier 'burchten' zijn, zal bij velen op hoongelach onthaald worden. Anderen weten wel beter. Zij weten immers dat de das hier nog leeft. De das woont in een holenstelsel, ook wel een burcht genoemd. Deze gaat vele generaties mee en heeft verschillende ingangen. Een das is een stille, onopvallende maar forse dier/marterachtige. Hij kan 90 cm lang worden en tot een vijftiental kilogram wegen. Daardoor heeft hij geen natuurlijke vijanden en kan hij tot 15 jaar oud worden. Wist je trouwens dat een overleden das door de familie naar de burcht wordt gesleept? Daar wordt hij in een speciale kamer bijgezet en begraven onder een hoop bladeren of zand.