Koekelarebos

Het arboretum van Koekelare werd vlak na de Tweede Wereldoorlog aangelegd. Het kwam in de plaats van het arboretum van Vloethemveld-Zedelgem dat sneuvelde tijdens de oorlog. Deze bosarboreta, of bomentuinen, hadden vroeger enkel een wetenschappelijk doel. Bij de aanleg van het arboretum van Koekelare wilde men vooral weten of uitheemse boomsoorten zich aan ons klimaat aanpassen en of ze hier snel groeien. Men plantte zo'n 140 verschillende boomsoorten in Koekelare.

De zuiver economische doelstellingen van arboreta raakten door de jaren heen op het achterplan. De ecologische en recreatieve belangen kregen de overhand. Het Agentschap voor Natuur en Bos besliste dan ook om de collecties in haar drie arboreta in Heverlee, Groenendaal en Koekelare op elkaar af te stemmen. En in 2010 konden wandelaars voor het eerst genieten van de prachtexemplaren in het arboretum van Koekelare.

Bij de herinrichting van het arboretum stond de beleving mee voorop. De bestaande assenstructuur werd zoveel mogelijk behouden, afgewisseld met open ruimtes met poelen, heide en graslandjes. Hier en daar nodigt een zitbank je uit om even te verpozen. Een wandellus (aangeduid met gele paaltjes) zorgt dat je geen enkel stukje mist.

Het Koekelarebos is een puzzel van versnipperde stukjes groen van in totaal 70 hectare met als meest bekende boom de Koekelare den. Van op de parking kun je een moederbestand bezichtigen met bomen van minimum 135 jaar oud, wat uniek is in de hele wereld. Deze snelgroeiende variëteit van de Corsicaanse den staat dankzij zijn prima eigenschappen voor de houtnijverheid bekend tot ver buiten onze landsgrenzen.

Het bos is natuurlijk meer dan alleen die fameuze naaldbomen. Het is ook befaamd voor zijn dikke zomereiken van meer dan 200 jaar oud. Eiken- en beukenbos, met in de struiklaag esdoorn en lijsterbes, zorgen voor afwisseling. In de dreven geven grote muur en valse salie op een subtiele manier kleur aan de bosranden. Nabij de parking wist een heideveldje met struikhei, dophei en zelfs de zeldzame moeraswolfsklauw haar plekje in te nemen nadat een perceel grove den werd gekapt. Hier en op andere open plekken in het bos fladderen vlinders als bont zandoogje, eikenpage, kleine vuurvlinder en citroenvlinder naarstig rond.

Koekelare had in WO I een trainingskamp voor de Duitsers. Dat lag zowel in het bos als in de aanpalende akkers. De sporen in de akkers zijn verdwenen, maar in het bos zijn de oefenloopgraven nog te zien. Dat dit oefenloopgraven waren, werd duidelijk na een archeologisch onderzoek. De loopgraven zitten nu in het speelbos en daar zijn ze nu … leuke heuveltjes voor de spelende kinderen.