Koppenbergbos als oefenterrein tijdens de Eerste Wereldoorlog

Het Koppenbergbos is 36 hectare groot. Het is vooral een beukenbos, maar door een goed beheer krijgen ook andere boomsoorten, struiken en planten een kans. In het zuidelijk deel van het bos vind je eeuwenoude zomereiken met majestueuze kruinen. Deze oude knarren hebben op borsthoogte een stamomtrek van om en bij de 3 meter. Ze zijn in elk geval meer dan 150 jaar oud en zijn zo stille getuigen van de Eerste Wereldoorlog.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ze getroffen door granaatscherven, waardoor ze voor de houtexploitatie niet langer geschikt waren. Zo bleven ze gelukkig gered van de hakbijl. Omringende beuken, die het licht wegnemen, worden waar nodig wel weggenomen om deze uitzonderlijke zomereiken als natuurlijk erfgoed nog een lang leven te gunnen.

Beheer

De talrijke beuken in het Koppenbergbos laten door hun dichte bladerdek weinig licht door. Gerichte kappingen en dunningen creëren in dit donkere bos meer licht en ruimte. Hierdoor krijgen ook bomen als eik, es, boskers en haagbeuk een kans. Bovendien kan er zich een waardevolle en gevarieerde struik- en kruidlaag ontwikkelen.

Op het hoogste punt van de Koppenberg besteedt het Agentschap voor Natuur en Bos de nodige aandacht aan de ontwikkeling van open plekken en lichtrijke paden in het bos. Voor de wilde kamperfoelie is dit een ware verademing in het donkere beukenbos. Ook vlinders en zangvogels stellen deze extra lichtinval op prijs!

Het Koppenbergbos is eigendom van het OCMW Oudenaarde en van het Agentschap voor Natuur en Bos. Het Agentschap staat ook in voor het beheer.

Een beetje geschiedenis

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het Koppenbergbos helemaal verwoest. Stille getuigen hiervan zijn de loopgraven en vele bomkraters in het noordoostelijk deel van het bos.