Rodeberg

De naam 'Hellegatbos' is niet zo spannend als ze klinkt. Het verwijst naar een diepe kloof onderaan de heuvelflank: 'het gat onderaan de helle'. Het West-Vlaamse 'helle' betekent gewoon heuvel.

Op de top van de Rodeberg is de bodem droog en zandig. Hier groeien vooral naaldhout, eik, beuk en tamme kastanje. Langs de meer lemige hellingen groeit een eiken-en haagbeukenbos. Nog lager, in de vochtige bronzones en beekvallei, tref je zwarte els, gewone es, gladde iep en diverse wilgensoorten aan. De rijke struiklaag bestaat uit hazelaar, sleedoorn, meidoorn, Gelderse roos en vlier. In het voorjaar trakteert de Rodeberg je op een oogstrelend kleurenfestijn. De helling kleurt dan blauw en wit door boshyacinten en klaverzuring. Ook reuzenpaardestaart en daslook voelen zich er in hun nopjes. 

De rijkdom aan planten op de Rodeberg trekt natuurlijk heel wat dieren aan. De opmerkelijkste vogelsoorten zijn buizerd, wespendief, wielewaal, fluiter, boomklever, bosuil en groene specht. 's Nachts gaan grootoor- en baardvleermuizen op zoek naar een stevig ontbijt. Met wat geluk en geduld spot je misschien een hermelijn, steenmarter of wezel.

Al in 1912 kocht de Belgische Staat 10 hectare van het Hellegatbos aan. Dat was toen het eerste officiële staatsbos. De Eerste Wereldoorlog veegde het bos echter volledig van de kaart. Na de oorlog plantte men het bos opnieuw aan.

Op de top van de Rodeberg vind je een erfgoed uit het interbellum (1934-1936): Hotel Kosmos. Dit hotel bouwde men na de Eerste Wereldoorlog, toen heel wat toeristen, scholen en jeugdgroepen op de top van de Rodeberg de desolate oorlogsvlakte kwamen bekijken. Vandaag is Hotel Kosmos een beschermd monument omwille van zijn (architectuur-) historische waarde.