Stropersbos

Het Stropersbos ligt verspreid over de gemeenten Stekene en Sint-Gillis-Waas en is een van de grootste boscomplexen van Oost-Vlaanderen. Er zijn drie wandellussen - de groene en rode Stropersboswandeling en het Laarzenpad - waarlangs je het domein kunt verkennen. Ook met de fiets of te paard kun je een stuk van het bos ontdekken. Kinderen kunnen volop ravotten in een toffe speelzone. In de bivakzone overnacht je als het ware tussen de grote grazers.

In het Stropersbos vind je nog overblijfselen van de Linie, die tijdens de Spaanse Successieoorlog in 1701 dienst deed. Wie een brok geschiedenis verkiest, kiest dan ook het best voor de hoofdingang langs de Stropersstraat in Stekene. Zodra je het bos inwandelt langs de dreef, wandel je tussen de restanten van het Fort Sint-Jan. Aan de parking zie je nog ophogingen en rechts van de dreef ligt de bijna ongeschonden Liniegracht. Ook de brede natte grachten zijn nog intact. Men koos aan dit fort voor een zogenaamde 'puntverdediging', ook wel een 'redan' genaamd. Dit zijn driehoekige uitsteeksels van waarop men de vijand goed kon zien en bestoken. Tussen die redans ligt een aarden wal, de 'glacis', waarachter de belegerden beschutting vonden. Om de bezoeker een beter beeld te geven, werd een stukje wal en walgracht gereconstrueerd.

Tijdens de wereldoorlogen gebruikten stropers en smokkelaars dit bos om goederen uit Nederland de grens over te brengen. Het bos dankt zijn naam echter niet aan deze vorige bezoekers, maar aan de familie die dit bos lange tijd bezat.

In de 19de eeuw werd op grote schaal naaldbos in het Stropersbos aangeplant. Naaldhout was toen fel begeerd voor zijn stevige, rechte planken om de koolmijnen te stutten. Qua natuurwaarde scoren naaldbossen echter minder goed. In het noorden gingen daarom stukken naaldbos voor de bijl en verwijderden we de dikke strooisellaag. Zo krijgen de kiemkrachtige zaden van heideplantjes - die zich al tientallen jaren in de bodem schuilhouden - weer ruimte en licht om te bloeien.

In de zomer verhinderen grazers dat de jonge heide opnieuw verbost. Deze jonge heide, met her en der bosjes en kreupelhout, wist meteen enkele nieuwe gasten te strikken. Zo is de boomleeuwerik weer van de partij en op zomerse dagen hoor je de veldkrekel vrolijk zuiders tjirpen.

In het zuidelijke begrazingsblok gaan prachtige konikpaarden met hun graaswerk de verbossing van de lappendeken van grasland, bosjes en struikgewas te lijf. Daar vind je ook de bivakzone, hier logeer je als het ware tussen de grazers.

Het Stropersbos had steeds feller met verdroging te kampen. De aanleg van kleine stuwen en dammetjes zorgt nu voor een hoger grondwaterpeil. Goed nieuws voor de zwarte els, die in bosjes graag met de voeten in het water staat. In het voorjaar laten deze bomen zich graag opfleuren door de sierlijke waterviolier.