Vallei van de Serskampse beek

Bij het Moleneed leeft een bijzonder diertje dat tot twintig centimeter lang kan worden: de kamsalamander. In het voorjaar krijgt het mannetje een getande kam op de rug. Vandaar zijn naam natuurlijk. Deze amfibie profiteert hier van de vele plantenrijke poelen en een natuurlandschap in ontwikkeling.
In de omgeving van de Serskampse bossen komen al onze inheemse amfibieën voor: de alpenwater-, kleine water-, vuur-, vinpoot- en kamsalamander.

In dit biotoop van zonlicht en beschutting leeft de ree en vroeger de levendbarende hagedis, maar ook vlinders zoals het bont zandoogje en de gehakkelde aurelia. Begrazing door herefordrunderen en soms konikpaarden zorgt ervoor dat dit gebied niet dichtgroeit. Wees niet bang van deze schuwe grazers, maar hou wel afstand.

De bossen langs de Serskampse beek en Oud-Smetlede zijn overblijfselen van wat ooit een zeer groot bos was. Tijdens de grote hongersnood in de tweede helft van de 19e eeuw sneuvelden heel wat bomen om er akkers en weilanden van te maken. Later verschenen de boomkwekerijen.

Typisch voor de oude bossen hier zijn de kleine maagdenpalm. Kom hier zeker eens in april en laat je overweldigen door het blauwe kleurenpalet. Wist je trouwens dat dit fenomeen enkele honderden jaren oud is? Behandel dit 'oudje' dus met het nodige respect en volg de toegankelijke paden.

De bossen van het Wolfgat zijn rijk aan natuur. In de droge delen komt eikenberkenbos voor met lelietje-van-dalen (meiklokje) en salomonszegel. Ook hulst vind je in de struiklaag. In de herfst vind je in deze droge bossen prachtige paddenstoelen zoals de vliegenzwam. In de natte valleibossen domineren elzen en berken en bloeit in het voorjaar de kleine maagdenpalm en bosanemoon. In de bossen komen ook enkele zeldzamere struiken voor zoals de wilde kardinaalsmuts en de wilde liguster. In oud afstervend naaldhout zoekt de schuwe zwarte specht naar larven van boktorren.